ปลาช่อนผัดขึ้นฉ่าย

น้ำพริกถ้วยนี้ไม่มีเก่า..เล๊ยยย!!

สุดยอด “น้ำพริกกะปิ+ปลาทู” ที่ผมทานที่ไหนก็ไม่สู้ทานที่บ้าน และต้องเป็นฝีมือของคนๆนี้ด้วยนะ “คุณมุ้ย” (แม่ของลูกชายผมเองแหละ)  🙂 

ผมจำได้ว่า ความประทับใจอีกหนึ่งอย่าง ตั้งแต่ครั้งที่ผมจีบคุณมุ้ยใหม่ๆ ก่อนแต่งงานเธอชวนผมมาทานข้าวเย็นที่บ้านเธอครับ เธอบอกว่าจะโชว์ฝีมือเอง ในใจนั้นผมคิดครับ… ผมคิดว่าเธอจะคิดมิดีมิร้ายอะไรกับผมหรือเปล่าหนอ จะแอบเอาอะไรใส่ลงไปให้ผมทานหรือเปล่า ?  แต่ที่ไหนได้เธอกลับเอาเสน่ห์ถูกไว้ที่ปลายจวักฟาดผมเข้าซะเต็มแรง  … หุหุ 

วันนั้น “น้ำพริกกะปิ+ปลาทู” เกลี้ยงไม่มีเหลือ ทั้งปลาทูและน้ำพริก ถ้าน้องเหมียวเห็นผมแทะปลาทู มีอันต้องงอนและโกรธผมไปอีกเจ็ดชาติเป็นแน่แท้

ทุกวันนี้จะครบสามปีแล้วครับ น้ำพริกถ้วยนี้ก็ยังคงทนใน “รสชาด” … ไม่เคยเก่าเล๊ยยย..ย.. จริงๆ 

Enjoy to Eating !!!    🙂

ก๋วยเตี๋ยวอนามัยลูกชิ้นน้ำใส(ซอยโรงพยาบาลกรุงเทพ)

พูดถึง “ก๋วยเตี๋ยวเนื้อน้ำใส” แล้วโดยส่วนตัวผมจะเฉยๆ จะชอบแบบน้ำกึ่งใสกึ่งข้นซะมากกว่า สีเข้มๆหน่อย หอมเครื่องยาจีน ซีอิ๊วดำ อะไรพวกนั้น และก็ต้องมีพริกทอดป่นด้วยนะถึงจะเยี่ยม

วกกลับมาเข้าเรื่อง “ก๋วยเตี๋ยวอนามัย” กันต่อครับ ผมเคยได้ยินคนพุดถึงก๋วยเตี๋ยวเนื้อลูกชิ้นน้ำใสร้านนี้อยู่มานานแล้วเหมือนกันครับ แต่ก็พยายามมองหา สังเกตุดูอยู่ทุกๆครั้งที่ไปโรงพยาบาลกรุงเทพ(ซอยศูนยืวิจัย) ได้ทราบแต่ว่าอร่อยและสะอาดอนามัยสมชื่อ

จนเมื่อมาถึงบางอ้อก็ตอนที่คุณมุ้ย(แม่ของลูกชายผม) เขามาเล่าให้ฟังว่าไปลองชิมมาแล้ว

อร่อยดีนะ! เธอบอก

โดยเฉพาะลูกชิ้นปิ้ง รากด้วยน้ำจิ้มรสจัดที่อร่อยจริงๆ (3ลูก7บาท/1ไม้)  แล้วไม่นานเราก้ได้มีโอกาสได้ไปทานกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาครับ ด้วยเหตูที่ต้องพาลูกชายไปหาหมอพอดี

ร้านจะอยู่ในซอยด้านหลังโรงพยาบาลกรุงเทพ เลี้ยวซ้ายตรงแยกของโรงบาลพอดี บรรยากาศโดยทั่วไปของร้าน ดูโอ่โถง โล่งสบาย สะอาดตาดีครับ ซึ่งเขาต่อเติมบริเวณด้านหน้าบ้านออกมาเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวครับ เหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวร้านใหญ่ๆแถวต่างจังหวัด ผมชอบนะ ร้านสไตล์นี้ ในกรุงเทพฯจะหายากครับร้านโปร่ง โล่งแบบนี้ ส่วนมากจะเป็นตึกแถวกันซะมากกว่า 

เส้นหมี่น้ำ ชิ้น สด เปื่อย ชามแรกที่ผมสั่ง น้ำซุบใสหอมกระเทียมเจียวทีโรยตัวอยู่บนผิวของน้ำซุปครับ นั้นคือความประทับใจแรก ลุกชิ้นกรอบเขี้ยวแล้วสู้ฟันดี หนุบหนับๆ เออ..เข้าท่าดีเหมือนกันแหะ  ตามด้วยเนื้อเปื่อย อันนี้ขอชมเพิ่มนะครับว่าทำได้ดีจริงๆ เพราะตอนแรกก็ไม่ได้คาดหวังกับเนื้อเปื่อยเท่าไหร่ เพราะเข้าใจว่าที่ร้านเขาคงจะเน้นลูกชิ้นเป็นหลัก(ตามชื่อร้าน)

แล้วผมก็ต้องขอตามด้วยน้ำซุป ซดตามอีกที คำแรกผมนึกถึงร้านก๋วยเตี่ยวลูกชิ้นน้ำใสศรีย่านครับ รสชาดคล้ายๆกัน แต่ที่นี้จะจืดกว่านิดหน่อย ถือว่าโอเค เดี๋ยวเติมได้

แล้วก็ไม่ลืมสั่งลูกชิ้นปิ้งทั้งเนื้อทั้งเอ็นผสมกัน  และโอเลี้ยงมาทานด้วยกันอันนี้เป็นความชอบส่วนตัวอีกเหมือนกันครับ ผมว่าถ้าทานก๋วยเตี๋ยวเนื้อนี้มันต้องคู่กับโอเลี้ยง ผมว่ามันเข้ากันดีนะ

กระแทกพุงได้ตึงกำลังดีแล้ว ขากลับออกจากร้านผมเริ่มรู้ตัวเองว่า ความรู้สึกเฉยๆกับก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นน้ำใสของผมเริ่มเปลี่ยนไป

“หรือว่าผมอาจจะเริ่มชอบมันขึ้นมบ้างแล้วซิครับ”  🙂

>> ก๋วยเตี๋ยว : 30-40 บาท

>> ลุกชิ้นปิ้งไม้ละ  : 7 บาท (3 ลูก)  

อ้อ!!..เกือบลืมขอ “ติ” หน่อยนะครับ ร้านนี้อนามัยและอร่อยทุกอย่าง ยกเว้น “ห้องน้ำ”

ร้านป้าหนู : ตลาดบ้านใหม่ (๒)

ต่อจากภาคที่แล้ว : ร้านป้าหนู : ตลาดบ้านใหม่ (๑)

การที่เราจะไปที่ร้านป้าหนูนั้น เราจะต้องเดินผ่าและผ่านตลาดบ้านใหม่เข้าไปก่อนนะครับ จะจอดรถแล้วเดินลงถึงร้านดื้อๆนั้นคงจะไม่ใช่ แต่ผมกลับมองว่าเป็นสิ่งที่ดีซะมากกว่า แม้จะเดินไกลขึ้นอีกซักหน่อย แต่ก็ไม่รู้สึกว่ายากลำบากต่อการกินเลยแม้แต่นิดเดียว

เพราะระหว่างที่เดินผ่านตลาดนั้น มันเหมือนกับการได้เริ่มเข้าสู่อีกมิติบรรยากาศของรุ่นบรรพบุรุษ ยังคงเห็นสภาพร้านค้า ชุมชน ผู้คนทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ กับกิจวัตรประจำระหว่างวัน ทั้งสองข้างทางระหว่างเดินผ่านตลาดเข้าไป ประมาณไม่เกินห้าร้อยก้าวย่าง ถ้าคุณไม่ได้แวะเวียนเถลไถล เข้าชมข้าวของที่มีวางขายทั้งของกินและของใช้ ขนม ของเล่นเด็ก ตามร้านค้าเรือนแถวไม้เก่าๆ ที่หาดูได้ยากเย็นจริงๆในยุคสมัยนี้

เดินเรื่อยๆไปจนสุดทางท้ายตลาด จะเห็นเป็นท่าเรือโดยสารคล้ายๆท่าเรือข้ามฟากตรงท่าพระจันทร์แถวธรรมศาสตร์ แต่ขนาดและความพรุกพร่านจะน้อยกว่าเยอะ (อาจจะเป็นไปได้ว้าวันที่ผมไปนั้นเป็นวันธรรมดาไม่ใช่เสาร์-อาทิตย์)

ลักษณะการตกแต่งร้านก็ยังเป็นลักษณะบ้านไม้ริมน้ำที่ปรับปรุงให้เป็นร้านอาหาร แต่ดูดี ดูเก๋าเพราะความเก่าของวัสดุ ส่วนใหญ่ยังคงใช้ของเก่าเดิมๆ และเพิ่มเติมซ่อมแซมด้วยของใหม่เข้าไปบ้างตามความจำเป็น และเป็นร้านแบบ โอเพ่นแอร์ (แปลว่า ไม่มีแอร์ แต่มีพัดลม) มีทั้งพัดลมแบบเสียบปลั๊ก และแบบไม่ต้องเสียบปลั๊ก (ลมธรรมชาติริมน้ำ)

ตามผนังร้านก็ประดับด้วยภาพถ่ายที่แขวนโชว์ ทั้งคนดัง คนไม่ดัง ทั้งหลายที่แวะเวียนมากระแทกลิ้นกระแทกพุงกัน

เมนูแรกที่แนะนำของร้านป้าหนูนั้น น้องๆบริกรแนะนำเลยครับว่าต้อง “น้ำพริกไข่ปู” ใครมาก็ต้องสั่งว่ายังงั้นเลยก็ว่าได้ครับ สีสันสวยดูดีมาก สีแดงส้มสด น่าจะเป็นสีของไข่ปูทะเลที่ใส่ลงไป ส่วนของน้ำพริกนั้นน่าจะมีเนื้อกุ้งสับกับเนื้อปูผสมกันมา โรยด้วนพริกขี้หนูสด ข้างๆจานเสริฟมาพร้อมกับผักต้มไว้กินแกล้ม เมนูนี้เอาไว้คลุกข้าวได้เป็นอย่างดีครับ

เมนูต่อมานี้ก็ต้องสั่งเหมือน(น้องเขาบอก) “ผักหวานผัดกุ้ง” เขาใช้กุ้งทะเลสดๆครับ และผัดเข้ากับผักหวานที่สดมากๆ รสชาดจานนี้จะเป็นแบบกลมกล่อมแบบไทย แต่ทีเด็ดคือความกรอบของผักหวานและกุ้งสดนี้เข้ากันได้ดีมาก

ลืมไม่ได้กับน้ำแกงเอาไว้ซดให้คล่องคออีกซักอย่าง ผมเลือกสั่ง “ต้มโคล้งปลาเนื้ออ่อน” เป็นปลาเนื้ออ่อนรมควัน คล้ายๆกับแบบที่ใช้ทำยำปลากรอบทั่วไป แต่ที่นี้จะใช้ตัวใหญ่พอสมควร มีเนื้อเป็นชิ้นๆให้ป้อนเข้าปากได้พอดีปาก พอดีคำ เครื่องเทศสมุนไพรเยอะดีครับ ช่วยเร่งความหอมของแกงหม้อนี้ได้ดีทีเดียว และที่แปลกใจอีกอย่างต้มโคล้งหม้อนี้ เขาใส่ผักหวานเข้าไปด้วยครับ บอกตรงๆว่าพึ่งเคยทานที่นี้เป็นครั้งแรกครับ รสชาดไม่ใช่เล่นเลยนะครับ ผักหวานกับต้มโคล้งปลาเนื้ออ่อน .. เออ..นึกแล้วอยากไปลองเมนูอื่นๆอีกครับ ไม่ไกลจากกรุงเทพเท่าไหร่เลยครับ วันหยุดว่างคิดไว้ว่า ยังไงต้องกลับมาเยี่ยม “ร้านป้าหนู” อีกแน่นอนครับ

“อิ่มพุงกาง” กันแล้ว ขากลับออกมาอย่าลืมแวะ ที่ร้าน “คุณมาถึงแล้ว” กันก็ดีนะครับ มีพวกของที่ระลึกของตลาดบ้านใหม่ ไว้ให้ติดไม้ติดมือกัน ให้เอาไว้ยามคิดถึง พวก โปสการ์ด เสื้อยืด แก้วกาแฟ ฯลฯ แน่นอนครับ ผมก็ได้โปสการ์ดสวยๆเกี่ยวติดกระเป๋ากลับบ้านมาด้วยสองสามใบ

ร้านป้าหนู : ตลาดบ้านใหม่ (๑)

ก่อนนี้เรียก “แปดริ้ว” แต่ปัจจุบันอย่างเป็นทางการเรียก “ฉะเชิงเทรา” … เมื่อประมาณเดือนที่แล้วผมมีโอกาส..ไม่ใช่ซิ! ต้องบอกว่ามีความจำเป็นที่จะต้องไปเยือนที่จังหวัดฉะเชิงเทรา ด้วยเพราะหน้าที่หาเลี้ยงชีพที่ทำอยู่ อย่างไม่ควรจะปฏิเสธ ความจำเป็นที่ว่าก็คือ ต้องไปดูธนาคารสาขาต้นแบบเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการตกแต่งในสาขาอื่นๆที่กำลังจะดำเนินการขยายออกไป

เป็นธรรมดาในการออกต่างจังหวัด ที่จะต้องหาของอร่อยๆมากระแทกปาก กระแทกพุง เป็นประจำอยู่แล้ว คงเหมือนกับคุณๆทุกคนที่คิดอย่างนี้เช่นกัน เรียกว่ามาถึงถิ่นแล้ว “ต้องให้ถึงพุง” ว่างั้น!

เมืองแปดริ้วมีแม่น้ำบางปะกงไหลผ่านครับ ผมก็พึ่งเห็น “แม่น้ำบางปะกง” แบบใกล้ชิดสนิทสนมก็คราวนี้แหละ ก่อนนั้นแค่เคยเห็นแบบห่างๆเวลาไปเที่ยวแถวพัทยา-บางแสน อยากรู้ว่าร้านไหน “เด็ด” เรื่องของอาหารการกินเราต้องถามคนพื้นที่ครับ ว่าแล้วด้วยสัญชาตญาณของคนรักพุงอย่างผม ก็แวะข้างทางถามแม่ค้าแถวตลาดในเมืองครับ ว่าเราจะถึงเมืองแปดริ้วแบบ “ถึงลิ้นถึงพุง” ได้ที่ไหนกับมื้อเที่ยงวันนี้

ผู้ที่ชี้ทางอร่อยในวันนั้น ทุกๆเสียง ทุกๆคำตอบ ทุกๆนิ้ว(ชี้)ที่ชี้ทาง(โชคดีที่ไม่ได้ใช้นิ้วกลาง) ไปทางเดียวกันครับว่า “ร้านป้าหนู” ที่ “ตลาดบ้านใหม่” เป็นร้านอาหารริมน้ำบางปะกง ชื่อตลาดบ้านใหม่แต่เป็น “ตลาดเก่า” บรรยากาศคล้ายๆกับ “ตลาดสามชุก” ที่สุพรรณฯ เป็นตลาดอนุรักษ์และส่งเสริมให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกแห่งของเมืองแปดริ้ว ใครที่เคยดูละครทีวีเรื่อง “อยู่กับก๋ง” ที่ออกอากาศทุกบ่ายวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ “TPBS” คงจะพอนึกภาพออก ฉากที่เห็นในละครก็คือตลาดบ้านใหม่ที่ว่านั้นแหละครับ แต่ปัจจุบันสะพานข้ามคลองที่เห็นเป็นแบ็กกราวด์ของฉากตลาดในละครนั้น โดนเปลี่ยนสภาพเป็นสะพานคอนกรีตเรียบร้อยโรงเรียนผู้รับเหมาไปแล้วครับ ….

ยังไม่จบนะครับ ยังอยากจะเล่าต่อ แต่เกรงว่ามันจะยาวไป วีคเอ็นด์หน้ามาว่ากันต่อให้จบเลยครับ. 🙂

ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ..ที่อร่อยที่สุดในโลก

สายๆของ วันเพ็ญ(ชื่อคล้ายๆแม่ยาย) เดือนสาม(ก.พ.) ที่พึ่งจะผ่านมา เป็นวัน “มาคะฆบูชา” (น่าจะมีวัน “มาครับบูชา” มั่งก็ดีนะ)  หลังจากเราตักบาตรที่วัดเบญจฯ กันเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ตามธรรมเนียมพวกเราสามคนก็ต้องแวะหาอาหารเช้าทานก่อนกลับบ้านตามเคย 

ถ้าคุณๆที่เคยมาคงไม่มีปัญหาว่า “ตลาด อ.ต.ก.” อยู่ตรงไหน บอกให้อีกที่ก็ได้ว่าอยู่ตรงข้ามกับตลาดนัดสวนจตุจักร แหล่งช้อบปิ้งวีคเอนด์ ของพวกเรานั้นละครับ หรือจะโทรไปถามทั่นนายกซาหมัก ทั่นดูก็ได้นะ (ถ้ามีเบอร์)   “ส่วนไอ้ตัวกระผมนี้ก็มาเป็นประจำละครับ..ทั่นครับ” (ฮา)

“ด้านหน้าร้านครับ ไม่รู้แน่ว่าป้ายชื่อไหนเป็นชื่อร้าน!!” 

ร้านนี้เปิดมานานแล้วครับ เมื่อเลี้ยวเข้าตลาดมา ให้สังเกตจะอยู่ขวามือของลานจอดรถด้านหน้า ไม่แน่ใจชื่อร้านเหมือนกันว่า ตกลงร้านจะชื่ออะไรแน่เห็นมีอยู่ตั้ง ๔ ชื่อที่อยู่หน้าร้าน (ดูรูปข้างบน แล้วคุณๆเลือกชื่อร้านเอาเองละกันนะครับ)   🙂

“ที่เด็ด”ของที่นี้น่าจะอยู่ที่  “ข้าวพระรามลงสรง” และ “ก๋วยเตี๋ยวหมูเรือยิ้ม” อันหลังนี้เป็นก๋วยเตี๋ยวเรือน้ำตกครับ แต่ไอ้ทีเด็ดของเขาตามที่ใครบอกไว้นั้น mimd กับ “รู้สึกเฉยๆ” ทานแล้วรู้สึกธรรมดา ทั่วไป ไม่ค่อยถูกลิ้น ไม่สามารถกระแทกพุงให้ขยับได้เท่าไดนัก ดันกลับไปชอบไอ้เมนู “ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ” ที่ไม่ได้ยกชู ขึ้นป้าย(ใหญ่) แนะนำเอาซะงั้น.

“ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ” ที่นี้ดูหน้าตาเผินๆก็เหมือนๆกับที่อื่นๆ แต่ถ้าลองทานดูก็จะเห็นความแตกต่าง โดยเฉพาะความสดและความหอมของวัตถุดิบ ตั้งแต่พริกป่น ถั่วลิสงคั่ว ต้นหอม ถั่วงอก รวมไปถึง ตับ ใส้อ่อน ลูกชิ้น ส่วนคนขายกับพนักงานในร้านจะสดด้วยหรือเปล่า mimd คาดคะเนไม่ได้จริงๆ และคงคิดว่าคงไม่จำเป็นเท่าใดนักดอกเนอะ! — ลองสั่งกาแฟ โอเลี้ยง(โบราณ)เย็นๆ มาทานเข้าคู่กันก็เป็นไอเดียที่อยากจะแนะนำเพิ่มด้วยครับ

“วุ้น-แห้ง-ยำ ต่อด้วย เล็ก-น้ำ-ยำ”

  

“เล็ก-ชิ้น-ตับ-ตก..So..So”

“บรรยากาศภายในร้าน”

“Chill..Chill..Chillout..with MiMD

เก็บตกวันตรุษจีน (๒) ตะลุยไหว้พระแดนมังกร ก่อนไปชิมติ่มซำ..อ่า!!

ก่อนที่ใครหลายๆคน จะบุกและย่างก้าว พร้อมทั้งพกพาเอาพลังความศัทรา แบกความนับถือตามแบบฉบับประเพณี(จีน) เป็นมงคลที่ดีในวันตรุษจีน — ผมพร้อมด้วยคนที่นอนข้างๆ ก็ชิงไหวตัวทัน จึงแอบตัดหน้าหลายๆคนไปก่อน เพื่อไปตะลุยเยาวราชแดนมังกรแห่งสยาม ตามจุดประสงค์ไหว้พระก่อนใครอีกหลายๆคน เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว(2 กพ.) ก่อนวันไหว้จริง(6 กพ.) สามวัน — เนื่องด้วยเกรงว่าจะทนแรงเบียดเสียดของผู้คนในวันไหว้ วันจริงนั้นมิได้ ยังไม่ทันนกกระจอกกินน้ำ จะเดี้ยงและเป็นลมไปเสียก่อน กับจำนวนผู้คน กลิ่นเทียนและควันธูป

นอกจากเป้าหมายหลักของการตระเวนไหว้พระแล้วเนี่ย เรายังคงใจจดใจจ่อกับการหาของกินอร่อย แน่นอนครับมาที่เยาวราชทั้งที จะไม่หา “ของอร่อยๆ” กระแทกปาก กระแทกพุง ซักหน่อยมันก็จะดูกระไรอยู่ (จริงมั้ย?)…

ทั้งเรื่องไหว้พระ ตะลุยหาของกินถิ่นเยาวราชนั้น ต้องยกให้คนข้างๆผมครับ ถ้าเรื่องทำบุญ ทำทาน(เอง) ไหว้พระ ไหว้เจ้า ไม่ต้องห่วง ไว้ใจได้เป็นอย่างดี(มากๆด้วย!) — วันนั้น “คุณมุ้ย” เธอสามารถพาผมตะลุยเยาวราชด้วย Took Took ไหว้พระได้แบบ 7 in 1 (เจ็ดที่ในหนึ่งวัน) พร้อมด้วย ติ่มซำ อร่อยๆในมื้อกลางวันอีกหนึ่งมื้อ 

เรื่องพระ เรื่องเจ้านี้ผมไม่ค่อยถนัดครับ..ต้องขอออกตัว — แต่เรื่องกินเรื่องเที่ยวนี้ ไม่เคยหยิ่ง ไม่เคยงอน กับมันเลยจริงๆครับ..ขอฟ้องด้วยภาพเลยแล้วกันนะ..นะ.. 🙂

“เริ่มต้นที่หัวลำโพงด้วย took took ต่อราคาเหลือ 40 บาท ไปเยาวราช..เอ๊า! ไปโลดเด้อ.อ้าย”

“7 in 1 ที่ไหนบ้าง ดูกันเองแล้วกันจ๊ะ”

“บรรยากาศระหว่างเดินทางแสวงบุญในหนึ่งวัน..น่ารักเชียว!”

“อ่า!!..อิ่ม-อร่อยในท้ายสุด กระแทกปาก กระแทกพุง กับติ่มซำที่รอคอย”

 

**ร่ำรวยเงินทอง กินอิ่ม นอนหลับ มั่งมีศรีสุขกันทุกๆท่านนะครับ**   🙂

 

สเต็กไทยๆที่โชคชัยสเต็กเฮ้าส์(ปากช่อง)

“สระบุรีเลี้ยวขวา มุ่งหน้าสู่ปากช่อง เป้าหมายอยู่ที่เขาใหญ่ครับ”

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสพาลูก-แม่เมียไปเที่ยวกับเขาบ้างเหมือนกันครับ จังหวะพอดีกับพรรคพวกเพื่อน(ฝูง) ชักชวน และรบเร้า จะไปกันพอดี เอ๊า!! ไปก็ไป…แม่อากิเค้าอยากทานสเต็กกับไอติมที่ ฟาร์มโชคชัย ด้วย (เค้าชอบมากครับ) สเต็กที่นี้ถือว่ารสชาดและคุณภาพดีที่เดียวครับสำหรับผม ก่อนถึงทางแยกเข้าตัวเมืองปากช่อง อยู่ขวามือครับ เห็นได้ง่ายมากถ้าไม่หลับใน–ปกติถ้าผ่านก็จะแวะทานอยู่เรื่อยๆ แต่ช่วงหลังๆคนเยอะมากๆ ก็เลยไม่ค่อยได้แวะเท่าไหร่…(ขี้เกียจรอคิว)

แต่คราวนี้ตั้งใจมาทานโดยตรงครับ ถ้าไม่แวะมีเรื่องแน่ๆ (แม่อากิฝากบอกมา..ฮา) มาถึงช่วงก่อนเที่ยงเล็กน้อย คนยังเยอะเสมอสำหรับที่นี้ รอคิวเหมือนเคยแต่คราวนี้ไม่นานครับ ประมาณ 15 นาที่ —

>>ผมเลือก–โชคชัยดรายเอจจิ้งริบอายสเต็คครับ  (Dry Aging ทำให้เนื้อนุ่ม รสชาดเข้มข้นขึ้น) + เบียร์สิงห์ 1 ขวด (ช่วยเรียกน้ำย่อยนิดหน่อย..)

>>คุณมุ้ยเลือก–สเต็คไก่ + มักกะโรนีรวมมิตรทะเล (ไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆ..มาปากช่องแต่กิน seafood..ผมแอบแซว ๕๕๕..๕)

>>คุณอากิเลือก–ซุปครีมเห็ด + ปลาชุบแป้งทอด + Umm!..Milk ..

มีภาพสวยๆ และอร่อย อร่อย มาฝากด้วยครับ…ถ้าใครเคยไปทานมาแล้ว ช่วยเล่าให้ฟังด้วยก็ได้นะครับ…

ร้านเจริญรุ่งเรือง : เย็นตาโฟทะเล-ผัดไทยกุ้งสด-หอยจ๊อ

วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ ใครได้ไปเที่ยวอยุธยาลองแวะหาอะไรอร่อยๆทานกันก็ดีนะครับ มีร้านอยากแนะนำ ผมไปลองมาแล้ว อร่อยใช้ได้ครับ

ชื่อร้าน “เจริญรุ่งเรือง” ร้านเก่าแก่ของอยุธยา ร้านนี้อยู่บนถนนที่คนแถวนั้นเรียกว่า “สาย1” ผ่านตลาดเจ้าพรหม มาเจอ 3 แยกไปรษณีย์  –>> เลี้ยวซ้าย ตรงมา ประมาณ 200 เมตร –>> สังเกตุซ้ายมือจะเห็นป้ายตรงปากซอยชื่อว่า “ถนนป่ากล้วย” (ถ้าจำไม่ผิดนะครับ..แหะๆ) เลี้ยวเข้าไปเลยครับ ประมาณ 100 เมตร ร้านจะอยู่ขวามือ จอกรถข้างทางไท้ง 2 ฝั่ง..

อาหารแนะนำ— ก๋วยเตี๋ยวทะเล 50.- / เย็นตาโฟทะเล 50.- / ผัดไทยกุ้งสด 50.- / หอยจ๊อ (signature menu) อร่อยใช้ได้ แต่ผมว่าธรรมดา สู้แถวสมุทรสงครามไมได้!!

บรรยากาศ — ตกแต่งแนว arts มีภาพเขียนประดับ และรับวาดภาพด้วย (น้องชายเจ้าของร้านครับ)

ตลาดร้อยปีสามชุก (ภาค3) ชื่อที่แอบอมยิ้ม

<<“ร้านสามชุกใจเย็น” เห็นชื่อร้านก็อยากนั่งแล้ว! >>

<<“โรงแรมอุดมโชค” อิ่มเอมไปด้วยโชค>>

<<ร้านถ่ายรูป “ยิ้มสวย” รับรองถ่ายรูปที่นี้..สวยทุกคน! >>

“ศิวะนันต์พานิช” ร้านี้เขาขาย ก๋วยเตี๋ยว ข้าวหมูแดง ข้าวหน้าเป็ด ครับ ไม่ได้รับเหมาก่อสร้างนะครับ (สังเกตุใต้ชื่อร้านในภาพ!)